þegar innkallið virkar ekki lengur....

Segjum sem svo að þið hafið gert allt rétt frá fyrsta degi varðandi innkallið.

Þið hafið;

• frá fyrsta degi alltaf hrósað og verðlaunað með nammi þegar þið kallið á hundinn
• þegar hann er í leik þá hafið þið kallað oft og leyft honum að fara aftur að leika eftir að hafa fengið hrós og nammi, svo hann læri ekki að innkall þýðir að þið séuð að fara heim.
• þið hafið látið ykkur hverfa þegar hundurinn fór langt frá ykkur, og hann þurft að "leita" af ykkur þegar hann fattar að þið voruð horfin.

Inkallið hefur semsagt verið að virka vel, en svo alt í einu er hundurinn hættur að hlíða, því hann er farinn að fatta þegar þið eruð að reyna ná honum til þess að fara heim.  Þið sjáið á honum að hann vill ekki heim og hann heyrði allveg innkallið en valdi að koma ekki.

Þá byrjar stig tvö í innkalli.

Núna þurfum við að finna hvað virkar á hvern hund. Markmiðið er að hann á aldrei að vita hvenær ballið er búið og við erum að fara heim. 
Við reynum núna að gera okkur það spennandi að þeir standast ekki freistinguna á því að koma til okkar.

Hundar sem hafa gaman af boltum:

• Við getum notað boltan sem lokk tæki, semsagt við köstum ekki boltanum fyrr en við höfum fyrst náð hundinum, við tökum í ólina og hrósum og klöppum og svo köstum við boltanum. Þannig venst hann því að ekki þarf óttast þegar við tökum í ólina. Það er partur af leiknum. Svo förum við heim bara svona alt í einu eftir að hafa tekið í ólina mörgum sinnum áður.
• Ef hann er virkilega ekki að láta ná sér fyrst um sinn er hægt að snúa sér frá hundinum, beygja sig niður og virðast voða upptekin í eitthverju á jörðinni fyrir framan ykkur, hafa boltan þar og gjarnan einn nammi bita við hann. Þegar hundurinn verður forvitinn og kemur að ykkur þá fær hann nammi og þið kastið. Þótt þið náðu ekki að taka í ólina, þá er þetta gert fyrst svo gerið þið þetta nokkrum sinnum, þangað til hann ekki lengur óttast að koma alveg uppað, þá getið þið farið að klappa honum, þegar það gengur vel byrjuð þið að klappa þannig að þið takið í ólina líka. 

Hundar sem eru æstir í nammi:

• Hægt er að notast við sömu hugmyndafræði og að ofan nema að gefa nammi þegar hann kemur til ykkar, en ekki gefa nammið fyrr en þið hafið náð honum og tekið í ólina.

 

Munum svo eftir að breyta til þegar við ætlum heim, hugsum um hvernig við stöndum, gerum og erum þegar við ætlum að fara taka hundinn í band, og reynum að láta hann ekki sjá rútínu hjá okkur sem þeir byrja þekka sem "nú er ballið búið".

 Sjáumst á hundasvæðinu

Kveðja
Heiðrún